Chcielibyście czasem sprawdzić, jak inni ludzie opisaliby Wasze życie? Jeśli nigdy się nad tym nie zastanawialiście - to jest dobry moment. Wiecie, to tak jakby opisać to czymś więcej niż memem (chodzi o to, że patrzysz na mem i myślisz "O! ja też tak mam!" - z przypadkowymi ludźmi z Internetu łączy Cię więcej niż myślisz). Przedstawiam Wam więc książkę Ktoś mi powiedział.

Nr. recenzji: 965

Tytuł: „Ktoś mi powiedział"

Autor: Karolina Chłoń

Liczba stron: 512

Data II polskiego wydania: 21 września 2022

Wydawnictwo: Novae Res

W moim odczuciu: 6/10

Autorka recenzji: Małgorzata Górna

Jasno, jakby tysiąc wschodów słońca oglądanych jednocześnie? Ciemno, jak w mroku jaskini, która nigdy nie widziała słońca?

Tytuł: Wśród gwiazd

Autor: Brandon Sanderson

Data wydania: 17.08.2022

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Moje ocena: 8/10

Autor recenzji: Wiktoria Sroka

Gdy marzenia o lataniu wreszcie się spełniają, życie Spensy nabiera innego znaczenia. Po tylu próbach wreszcie znajduje się w miejscu, w którym chciała być od zawsze, lecz teraz po raz pierwszy czuje się nieswojo dodatkowo gwiazdy, które ją wołają, wywołują u niej niepokój i strach przed samą sobą. Sytuacji nie poprawia fakt, iż plotki o jej ojcu ujrzały światło dzienne i wszyscy skupiają swoją uwagę na niej, by przekonać się, czy, nie zrobi czegoś równie nieoczekiwanego. W całym tym zamieszaniu dzielnie będzie jej towarzyszył niezawodny przyjaciel, jakim jest M-bot, który w chwili próby dziewczyny wykaże się ogromnym wsparciem dla niej. Co przyniesie historia Spensy? Czego chcą od niej gwiazdy?

Jak zawsze mówiła Święta: „Uważaj na mądrali. Zwykle są głupi”.

Kontynuacja bestsellera “Do gwiazd”, która po raz kolejny zabiera nas do świata Spensy i jej kosmicznych przygód. Czym tym razem zaskoczy nas Brandon Sanderson? Jak potoczą się losy głównej bohaterki?

Ostatnimi czasy bardzo odchodzę od czytania fantastyki czy science fiction, dużo chętniej sięgam po romanse czy erotyki, dlatego też ta książka była dla mnie miłym powrotem do czasów, gdy jedynie takowy gatunek czytałam. Pomimo tego, jak z początku ciężko było mi się wgryźć w akcję, nie zawiodłam się, a wręcz zaskoczyłam. Po raz pierwszy czytałam tę serię ponad 1,5 roku temu i nie spodziewałam się, że tak dużo będę pamiętać zwłaszcza z pierwszego tomu. Styl Brandona Sandersona nie ma sobie równych i wśród prezentowanego gatunku jest to jeden z lepszych autorów, co pokazuje to, jak bardzo rozchwytywane są jego książki mimo czasu, jaki minął od pierwszych premier.

W momencie, gdy zapoznawałem się z nią po raz pierwszy, te ponad 1,5 roku temu bardzo polubiłam M-bota. I uwaga, dalej się to nie zmieniło! Wciąż jest moją ulubioną postacią, która wprowadza do historii tego czegoś. Sama Spensa jest równie ciekawą, jak i dobrze wykreowaną bohaterką, i choć przeszłość rzucała kłody pod nogi, przez które wiele razy spadała na dno, nie poddała się, uwierzyła w siebie i poleciała Do gwiazd. Dodatkowo widać w niej ogromną siłę i chęć walki mimo przeszkód i tajemnic, które skrywa. Powierzone zadanie realizuje z chęcią i stara się nie zdradzić w tajnej misji.

Warto wspomnieć o cudownym wydaniu w twardej oprawie, które idealnie pasuje do fabuły i wśród innych pozycji bardzo się wyróżnia. Nie tylko urzeka z zewnątrz, ale również w środku jest wspaniale dopracowane jak np. rysunki myśliwców SPŚ 83LD, które sprawiają, że całość jest jeszcze przyjemniejsza w odbiorze.

Wszyscy jesteśmy tylko dziećmi, choć niektóre mają starsze ciała.

Podsumowując, uważam, że “Wśród gwiazd” autorstwa Brandona Sandersona to dobra kontynuacja, której nie dopadł syndrom drugiego tomu. Dalsze losy Spensy są równie ciekawe, jak w pierwszym tomie a dodatkowo zakończenie pozostawia czytelnika z zaciekawieniem, co wydarzy się w kolejnym tomie i jak potoczą się losy bohaterów.

Wydawnictwu Zysk i S-ka dziękuję za egzemplarz do recenzji, autorowi życzę wielu sukcesów a was czytelników zapraszam po więcej książkowych doznań na naszego Instagrama tzczytelnika.

Jak byście zareagowali, gdyby do waszych drzwi zapukał kurier z anonimową paczką, której nie zamawialiście? Jakie zaskoczenie malowałoby się na Waszej twarzy gdybyście w środku znaleźli odcięty, ludzki palec? Zapewne nieco zaszokowałam Was tymi pytaniami ale właśnie tak rozpoczyna się akcja powieści Roberta Wysokińskiego pt. „Przesyłka". Zaintrygowani?

 Nr. recenzji: 694
 Tytuł: „Przesyłka"

Autor: Robert Wysokiński

Liczba stron: 492

Data polskiego wydania: 11 sierpnia 2022

Wydawnictwo: Novae Res

W moim odczuciu: 9/10

Wilde. Chłopiec z lasu. Współczesny tarzan. Jego historia została opisana (choć nie wyjaśniona) w 1 części serii. W „Brakującym elemencie” Harlan Coben podejmuje próbę rozwikłania historii jego dzieciństwa. I jak zawsze, czyni to w sposób kręty, podrzucając czytelnikowi fałszywe tropy, zwodząc go i wielokrotnie wprowadzając w błąd.  Trzeba jednak przyznać, że całość historii jest ze sobą spójna, a każdy element jest niczym przysłowiowy puzzel w układance.

Polubiłam Wilde’a. Przypadł mi do gustu jego nieco „dziki” sposób bycia, jego skłonności do uciekania od ludzi, ale z drugiej strony – troska o tych, którzy są mu z jakiegoś powodu bliscy. Dynamika jego relacji z nastoletnim Matthew jest moim zdaniem świetnym obrazem relacji pomiędzy ojcem a synem. Uważam jednak, że mimo iż to właśnie Wilde jest postacią tytułową, na pierwszy plan wybija się Hester, rzutka nowojorska prawniczka, dzięki której Wilde nie raz i nie dwa wychodzi z problemów.  Kobieta jest energiczna, sarkastyczna i świetnie dopełnia się ze swoim przyjacielem, który od czasu do czasu bywa też jej klientem. Na drugim planie pojawia się też Layla, matka Matthew, z którą łączy Wilde dość skomplikowana relacja, ale postać ta nie ma znaczenia dla fabuły. Kolejną postacią, wokół której krąży akcja, jest tajemniczy PB - krewny głównego bohatera. Co ciekawe, pomimo iż niesie on na swoich barkach ciężar całej historii, pojawia się w niej dopiero na samym końcu, co jest ciekawym zabiegiem literackim i sprzyja budowaniu napięcia i utrzymaniu zainteresowania czytelnika. 

Pisząc recenzję „Brakującego elementu”, nie można tez nie wspomnieć o bumerangu – internetowej organizacji zrzeszającej specjalistów w zakresu technologii. Można ich wręcz nazwać samozwańczymi Batmanami, którzy biorą na celownik internetowych haterów, krzywdzących zwyczajnych mieszkańców. Choć może raczej powinnam użyć określenia zwierzyńcem, ponieważ każdy z członków maskuje się pod postacią wybranego zwierzęcia, w tym w szczególności przywódcy stada - lwa i pantery, która jako pierwsza wyłamuje się z grupy. Początkowo czytelnik może mieć wrażenie pewnego rozdźwięku. Z jednej strony powieść skupia się na głównym bohaterze i poszukiwaniu przez niego korzeni – przy wykorzystaniu strony badającej DNA. Szybko jednak pojawia się drugi wątek – wspomniany bumerang – a za nim trzeci – zaginięcie (śmierć?) jednego z bohaterów reality show Love is Batterfield. Czy połączenie tak odmiennych wątków może się udać? Cóż, jeśli jest jeden autor, który może tego dokonać, to z pewnością jest nim Harlan Coben. Poprzez relacje rodzinne spina wszystko w jedną spójną całość. Choć dla czytelnika nic nie jest oczywiste. Jak już wspomniałam, Coben prowadzi akcję w sposób zawiły, podrzucając tu i ówdzie nowe pytania zamiast odpowiedzi wielokrotnie wprowadzając w błąd. Sięgając po tę książkę, czytelnik powinien się nastawić na prawdziwy rollercoaster emocji i ciągłe napięcie. Za duży plus należy uznać także to, że autor z pewnością zrobił dobry biologiczno-genetyczny research. Używa bowiem profesjonalnej terminologii, ale ogranicza ją wyłącznie do niezbędnego zakresu, który jest w stanie zrozumieć nawet laik. Co typowe dla powieści Cobena,  kiedy czytelnikowi wydaje się, że wie już wszystko i nic nie może go zaskoczyć, okazuje się, że pod jedną zagadką znajduje się jeszcze drugie dno.  I dopiero ono zamyka całość historii, dzięki czemu wszystko zostaje rozwikłane i dogłębnie wyjaśnione. Przyznam szczerze, że nie domyśliłam się takiego zakończenia. Żeby nie zdradzić za dużo, powiem tylko, że przeszłość Wilde i jego powiązania z PB zostaje jednoznacznie wyjaśniona. 

Pomimo iż uważam, iż pierwszy tom był pod pewnymi względami ciekawszy, "Brakujący element" wciągnął mnie do tego stopnia, że niemal natychmiast po przeczytaniu ostatniego zdania chciałam więcej. W związku z tym mam cichą nadzieję, że seria o Wildzie nie zamknie się jedynie w dwóch powieściach. "Chłopiec z lasu" jest bowiem na tyle dobrze skonstruowanym bohaterem, że może nam zaoferować znacznie więcej.