Czy istnieją zbrodnie, które możemy usprawiedliwić? Czy zabicie złego człowieka, także jest złe? Czy może zabijając udaremnimy zło, które szerzy? Czy zamordowanie mordercy robi z nas morderców? To wiele pytań, które nasuwają się po przeczytaniu książki „Wyleczeni” Alicji Horn.

                    Tytuł: "Wyleczeni"

                   Autor: Alicja Horn

              Data wydania: 29.06.2021

             Wydawnictwo: Zysk i S-ka

          Autor Recenzji: Anna Wilhelmi

                          Ocena: 7/10

Główną bohaterką książki jest Marta, młoda, atrakcyjna lekarka zmagająca się z duchami przeszłości, co cieniem kładzie się na jej życiu doczesnym. Rozwód, trudni pacjenci, bezkompromisowy przełożony i niekończące się  problemy w służbie zdrowia to jej codzienność. A kiedy do tego wszystkiego,  znienawidzony przez personel szef zostaje brutalnie zamordowany, podejrzenie pada na cały personel. W tym samym czasie do Marty, jak bumerang powraca przeszłość, niewyjaśnione morderstwo jej rodziców to już nie tylko nocne koszmary, ale najprawdziwsza rzeczywistość.  Przystojny komisarz prowadzący śledztwo, jeszcze bardziej komplikuje życie Marty, z jednej strony jest spragniona uczuć, z drugiej jednak nie chce ponownie się rozczarować i znowu cierpieć. Całej znajomości nie sprzyja także działalność „Bestii z Mokotowa”, mordercy młodych dziewczyn, w śledztwo którego zamieszany jest policjant.

Książkę czyta się szybko, przystępny język oraz krótkie rozdziały tym bardziej temu sprzyjają. Nie lubię w książkach rażąco śnieżnobiałego papieru, a taki właśnie tu jest. Okładka również nie przypadła mi do gustu, zbyt dosadna wręcz tandetna. Umieszczone na niej krople krwi, niejako sugerują, że książka ociekać będzie brutalnością, a opisy makabrycznych zbrodni będą czyhać na czytelnika z każdej strony. Nic bardziej mylnego. Książka jest przewidywalna, brak w niej elementów zaskoczenia, zwrotów akcji, a co najważniejsze brakuje mi stanu napięcia i niepokoju, kiedy czytam o kolejnym morderstwie. Nie zaliczyłabym jej ani do thrillera ani powieści kryminalnej, osobiście odebrałam ją jaka obyczaj, opisujący życie młodej lekarki, gdzie tłem są popełniane „gdzieś” zbrodnie.

Autorka porusza w książce zagadnienia dobra i zła, rozważania o sprawiedliwości, o postepowaniu zgodnie z prawem, co często jest niesprawiedliwe i nieadekwatne do popełnionych zbrodni. Nie rozlicza czynów swoich bohaterów, zostawia to nam, czytelnikom.

Polubiłam główną bohaterkę, jej cięty język i twardy charakter, sposób w jaki podchodzi do życia i otaczających ją osób. Jest pewną siebie, odważną kobietą, w wielu sytuacjach zaimponowała mi swoją stanowczością. Pozostałe postacie także zasługują na uznanie, autorka z łatwością kreuje ich charaktery i osobowości, są prawdziwi, z krwi i kości. Ogromnym plusem są także dialogi, miejscami z odrobiną humoru i sarkazmu.

Książka jest bardzo przyzwoita, polubiłam styl i język autorki, historia także jest ciekawa, może zabrakło mi pewnych motywów, ale taki był zamysł autorki. Wolę bardziej krwawe kryminały z w większym stopniu rozwiniętym motywem śledztwa, ale to moje subiektywne odczucie. Szczerze polecam, ja sięgnę po inne pozycje.

Sensacja z zagadkami w tle, to coś co zawsze przyciąga mnie jak magnes. A jeśli do tego, dorzucimy motyw religijny w stylu Kodu Leonarda Da Vinci to idę w to jak w ogień. Tak właśnie było w przypadku „Nowego Świętego Graala” Zibi Szelesta. Zachęcona opisem z nieukrywaną ciekawością wzięłam się do lektury.

                     Tytuł: "Nowy Święty Graal"

                                                                                                          Autor: Zibi Szelest

                                                                                                  Wydawnictwo: Novae Res

                                                                                              Autor recenzji: Anna Wilhelmi

Kiedy z uniwersyteckiego laboratorium znika domniemane DNA Chrystusa Stolica Apostolska użyje wszelkich dostępnych środków, aby je odzyskać, ewentualne ofiary są tylko nic nie znaczącymi skutkami ubocznymi. W całą historię wmieszany jest Zibi Szelest, emerytowany żołnierz polskiego pochodzenia wypoczywający w Turcji. To właśnie doświadczenie zawodowe powoduje, że służby kościelne werbują go do tego niebezpiecznego zadania. Wraz z przyjacielem i nowo poznanymi towarzyszami ściga się z czasem , aby zapobiec religijnej rewolucji.

Książka napisana bardzo przystępnym językiem, czyta się ją płynnie, czcionka miła dla oka, podobnie jak papier. Okładka przyciąga wzrok, a opis pobudza ciekawość czytelniczą. Autor świetnie stworzył postacie, mają odmienne charakterystyczne dla siebie i swojego pochodzenia cechy i zachowania, konsekwentnie zachowane przez całą książkę. Dialogi naturalne, nie wymuszone, miejscami z odrobiną humoru, co jest przyjemnym dodatkiem. Interesujące opisy przyrody, obrządków kulturowych, a także historyczne jak dla mnie są na plus.

Pomysł na książkę z dużym, ale jak dla mnie niewykorzystanym potencjałem, główny wątek potraktowany po macoszemu, jest niejako tłem do innych wydarzeń, które w wielu momentach są nazbyt rozbudowane. Autor nie wyjaśnia wielu istotnych i znaczących dla całej historii faktów, pozostawiając nas w niewiedzy i z domysłami. Oczekiwałam historii z zagadkami, z fabułą „od nitki do kłębka”, gdzie z każdą stroną będę bliżej rozwikłania zagadki, a ciekawość nie pozwoli odłożyć mi książki nawet na chwilę. Niestety nie znalazłam tego, przyznaję że akcja książki szybko się toczy i nie pozwala się nudzić, mam jednak wrażenie, że nie jest o tym, o czym być powinna. Podobnie jest z wyborem głównego bohatera do jednego z najważniejszych zadań w historii kościoła, bardzo naciągane, sądzę, że jest wiele bardziej odpowiednich, wyszkolonych osób i organizacji… Na Boga! Tu się ważą losy katolickiego świata!

Książką jest przyjemną rozrywką, miło spędziłam czas zanurzając się w lekturze. Autor ma lekkie pióro, co bardzo cenię i z pewnością sięgnę po inne pozycje z jego literackiego dobytku. Polecam każdemu, kto lubi wartką akcję z elementem humoru, myślę, że to idealny wybór do wakacyjnej torebki na plaże.

 Większość ludzi nie wierzy w przeznaczenie i wcale im się nie dziwię. Doświadczeni przytłaczającymi wydarzeniami z przeszłości, przestają mieć nadzieję, że mogłoby ich spotkać coś dobrego. Wierzą, że przypisany im los jest pełen bólu i cierpienia, bo myślą, że nie zasługują na szczęście. Beata Olejnik w swojej najnowszej powieści pt. "Słone jabłka" udowadnia jednak, że nie powinniśmy wątpić w przeznaczenie, bo nawet najbardziej niewiarygodne zdarzenia mogą odmienić nasze życie na zawsze.