Niekiedy nasz świat musi stanąć na głowie, byśmy nauczyli się rozumieć, że zmiany w naszym życiu to najlepsze, co mogło nas spotkać.

Tytuł: Pod skrzydłami żurawi

Autor: Monika Cieluch

Data wydania: 11.10.2023

Wydawnictwo: Amare

Liczba stron: 538

Moja ocena: 7/10

Autor recenzji: Wiktoria Sroka

Olive Loughty, młoda doktor weterynarii, uciekła z rodzinnego miasteczka, by zacząć nowe życie w Bristolu. Na wieść o śmierci ostatniej bliskiej jej osoby, ciotki Rachel, postanawia raz jeszcze odwiedzić senne Horwell i pojawić się na pogrzebie krewnej. Podczas odczytania testamentu okazuje się, że ciotka zostawiła jej w spadku swój dom. Aby jednak móc go przyjąć, Olive musi mieszkać w nim przez co najmniej trzy lata. Kobieta decyduje się na przeprowadzkę i rozpoczyna remont, w którym pomaga jej spotkany na pogrzebie miejscowy dziwak, Flynn Sallow. Stroniący od ludzi, bojący się dotyku mężczyzna intryguje ją z każdym dniem coraz bardziej. Olive podejrzewa, że Flynn cierpi na fobię społeczną, ale specyficzne zachowanie Flynna ma zupełnie inną przyczynę. Przeciwko sobie mają przekleństwo i złorzeczenie, po swojej stronie jedynie miłość i krążące nad ich głowami żurawie.

Czym jest zło? Czym jest miłość? Decydują o tym ludzie, każdy z nich chwyta postrzępione odłamki wiary i składa je w całość. Odpowiedni dużo krwi i łez może kupić życie. Odpowiednio mocna wiara może sprawić, że coś stanie się prawdą. Ludzie wymyślają prawdę w taki sam sposób, w jaki wymyślają wszystko inne: wspólnie.

Autor: Sarah Rees Brennan

Data wydania: 27.11.2024

Wydawnictwo: Storylight

Liczba stron: 464

Moja ocena: 8/10

Autor recenzji: Wiktoria Sroka

Rae od zawsze miała słabość do złoczyńców w powieściach fantasy. Są najlepiej ubrani, mają najbardziej cięte riposty i zwykle nie cofają się przed niczym, by osiągnąć swoje cele. Rae z chęcią zrobiłaby to samo – cierpi na nieuleczalną chorobę i poświęciłaby wszystko, by odmienić swój los… I oto niespodziewanie otrzymuje szansę na drugie życie: niezwykłym trafem przenika do świata swojej ulubionej serii, gdzie może odnaleźć kwiat, który ją uleczy. Budzi się w pałacu stojącym na krawędzi piekielnej przepaści, w królestwie na skraju wojny, krainie niebezpiecznych bestii, knujących dworzan oraz swojej ulubionej postaci: Wiecznego Cesarza. Jest tak ponętny, jak może być tylko postać z książki. Rae wkrótce odkrywa, że w tym fantastycznym świecie wcale nie jest pozytywną bohaterką. Przeciwnie: jest złoczyńczynią. Więc niech i tak będzie! Jako Lady Rahela pod swoim diabelskim przywództwem jednoczy przeróżnych rzezi­mieszków i planuje, jak odmienić ich przeznaczenie. Sterta ciał rośnie, a wraz z nią wściekłość cesarza. Wygląda na to, że Rae i jej sojusznikom trudno będzie dociągnąć do ostatniej strony…

Nadzieja obdarta z tragizmu była pusta. Tak jak tragizm bez nadziei.

Wyobraź sobie, że zamiast w dobrze znanym miejscu, budzisz się w świecie swojej ulubionej książki, pełnej magii, niebezpieczeństw i skomplikowanych wyborów. Dodatkowo okazuje się, że postać, którą masz się stać, nie jest ani niewinną bohaterką, ani kimś, kto mógłby naprawić wszystko dookoła. Teraz to od ciebie zależy czy życie bohaterki, skończy się tak, jak było jej to pisane, czy spróbujesz odwrócić jej los? Stojąc przed wyborem, wykonasz krok ku śmierci czy życiu z Cesarzem?

Kontynuując tegoroczną podróż po fantastyce, nie mogłabym zapomnieć o tytule, który zainteresował mnie sobą, gdy tylko pojawił się w zapowiedziach. Nietypowy koncept i obietnica mrocznej historii w świecie, gdzie bohaterom z góry przypisane są role dobra lub zła, zapowiadały coś wyjątkowego. Dodatkowo główna bohaterka, śmiertelniczka, która zostaje wplątana w skomplikowaną grę o życie – zarówno swoje, jak i postaci, której rolę musi odegrać, obok tak zapowiadającej się historii, nie sposób przejść obojętnie.

Fantastyka w swoim gatunku rządzi się swoimi indywidualnymi prawami, nawet w kwestii stylu pisania. Tym trudniejsze staje się, to gdy książka przy tym odbiega od pewnych schematów fabularnych. Sarah Rees Brennan doskonale jednak oddaje to czym jest dobra fantastyka, skupiając się zarówno na detalach, jak i na zachowaniu lekkości i płynności. Wykreowana atmosfera jest pełna tajemnicy i magii, a narracja nie tylko opowiada historię, ale pozwala czytelnikowi zanurzyć się w niej, stając się jego rzeczywistością.

Pomimo tego, że pojawia się tutaj aspekt świata rzeczywistego i przedstawienia w niej Rae, jest go bardzo nie wiele, co z jednej strony stanowi plus, z drugiej jednak po większym zastanowieniu brakuje mi choć trochę bardziej rozbudowanego tego aspektu. Tak, aby kreacja bohaterki i to jakie wybory podejmuje, wiązała się z częścią jej osobowości, którą już znamy, a sam pobyt w świecie fantasty nie wiązał się z jednoczesnym poznaniem bohaterki. Mimo tego jej kreacja jak i innych jest przyjemna. O samej Rae można na pewno powiedzieć to, że w powieści chce uchodzić za sprytną bohaterkę, która dzięki znajomości zapisanej historii, może odmienić losy bohaterów. W tym wszystkim jednak mam wrażenie, że za bardzo skupiła się na tym, że to tylko ona ma wpływ na zmiany, nie bierze pod uwagę, lawiny, jaką wywołuje, co z czasem obraca się przeciwko niej. Z kolei Wieczny Cesarz to postać bardzo enigmatyczna, czym budzi ogromną ciekawość czytelnika, jego zachowania i słowa są niejednoznaczne, dzięki czemu ciężko przewidzieć jego jakiekolwiek działanie. Z jednej strony działa na niego urok Rachel, z drugiej zaś udaje odpornego na nią i robi jej na przekór.  Jego relacja z Rae to nieustanny taniec napięcia i niedopowiedzeń, pełen wzajemnych prowokacji i prób zdominowania drugiej strony.  Nie mogłabym nie wspomnieć o bohaterze, który oprócz tego, że wzbudził we mnie największe zainteresowanie, okazał się ogromnym zaskoczeniem zwłaszcza na końcu powieści. Klucznik, bo to jego mam na myśli to postać, która do historii wnosi tajemnice i humor. Jednocześnie jest sojusznikiem Rae i zagadką, dzięki czemu nadaje fabule głębi. Co do jego relacji z bohaterką, śmiało mogę powiedzieć, że ich interakcje stanowią jedne z najbardziej emocjonalnych i intrygujących w książce, pozostawiając czytelnika z pytaniem, jakie są jego prawdziwe intencje i co chce uzyskać, podejmując się udziału w grze o życie.

Co do samego pomysłu na fabułę, trzeba przyznać, iż jest ona jednym z najbardziej intrygujących aspektów książki. Przeniesienie bohaterki do świata jej ulubionej serii fantasy, w którym wciela się w rolę złoczyńca to nietypowe podejście do gatunku, a zarazem powiew świeżości w motywie walki dobra ze złem przy tym przetarcie tak dobrze znanych schematów. 

Podsumowując, uważam “Niech żyje zło” autorstwa Sarah Rees Brennan za historię, która na pewno na rynku książkowym jest powiewem świeżości i reinterpretacją znanych nam schematów, czym na samym początku zachwyciła i mnie, jednak im więcej czasu mija od chwili zapoznania się z nią, tym bardziej utwierdzam się w tym, że pomimo wielu dobrych aspektów brakuje jej czegoś, przez co czytelnik zapamiętałby ją na długi czas, skupiając się na pozytywach, a nie drobnych niuansach. Mimo tego skłamałabym gdybym nie napisała, że jest warta poznania, bo takowa jest. Choć nie jest idealna, budzi zainteresowanie, które trzyma czytelnika w ryzach do samego końca, pozostawiając go z większą ilością pytań niż przed poznaniem losów Rae.

Rzecz zabrana siłą zawsze będzie bladym cieniem danej dobrowolnie.

Być może z tego powodu wspomnienie to nabrało tak surrealistycznego charakteru, że zadaję sobie pytanie, czy to wszystko naprawdę się wydarzyło…

Autor: Leunens Christine

Data wydania: 05.11.2024

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Liczba stron: 327

Moja ocena: 7/10

Autor recenzji: Wiktoria Sroka

(...)wytłumaczył mi, że wszystko jest częścią jakby większej całości, że taki jest porządek rzeczy i każdy musi odnaleźć swoje miejsce w świecie i żyć z nim w zgodzie. Dopiero jak to pojmałem wszystko stało się dla mnie znacznie zrozumialsze.

Autor: Winston Groom

Data wydania: 20.02.2024

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Liczba stron: 280

Moja ocena: 6/10

Autor recenzji: Wiktoria Sroka

Powiem wam jedno: bycie idiotem to nie pudełko czekoladek. Ludzie śmieją się, nerwują, poszturchują. Teraz gadają, że trzeba być miłym dla zapóźnionych, ale powiem wam tyle - nie zawsze jest tak. W każdym razie ja się nie skarżę, bo jak to się mówi, mam kawał ciekawego życia.

Życie jest jak pudełko czekoladek - nigdy nie wiesz, co dostaniesz…

Poznajcie Forresta Gumpa, sympatycznego i zaskakująco łebskiego bohatera tej nadzwyczajnej odysei komicznej. Forrest najpierw - dość przypadkowo - zostaje gwiazdą drużyny futbolowej Uniwersytetu Alabama, później jedzie do Wietnamu, gdzie staje się bohaterem wojennym, robi też karierę jako światowej klasy pingpongista i zapaśnik i oraz potentat handlowy... W samym środku swoich przygód porównuje wojenne blizny z Lyndonem Johnsonem, odkrywa prawdę o Richardzie Nixonie i przeżywa wzloty i upadki, pozostając wiernym swej jedynej i prawdziwej miłości - Jenny. Jednocześnie przez całe swoje życie z dziecięcą mądrością i nieustannym zdziwieniem nie przestaje się przyglądać otaczającym go ludziom. W powieści obserwujemy nadzwyczajną podróż Forresta przez trzy dekady kulturowego krajobrazu Ameryki. Forrest Gump ma do opowiedzenia cholernie dobrą historię - by w nią uwierzyć, trzeba ją po prostu przeczytać...

Kiedy myślisz, że gorzej już być nie może, zacznij się walić deską po nodze. Zobaczysz jaką poczujesz ulgę gdy przestaniesz.

“Forrest Gump” wielokrotnie pojawiał się w czytelniczych poleceniach,  jednak długo pozostawał poza kręgiem moich zainteresowań. Przez fakt, że nie oglądałam filmu, a o fabule wiedziałam tyle, co nic, nie miałam żadnych większych oczekiwań względem historii i mogłam podejść do niej z czystą głową. 

Poznanie historii nie sprawiło jednak, że mój brak oczekiwań zmienił się w zachwyt lub rozczarowanie. Historia okazała się zupełnie czymś innym, niż można by się spodziewać, z jednej strony przepełniona absurdalnymi wydarzeniami, czasem będącymi wręcz przerysowanymi, z drugiej prosta, choć pełna chaosu, bez składu i ładu, a jednak w jakiś sposób przyciągała czytelnika.

Ciekawym aspektem książki jest sposób poprowadzenia narracji, a dokładniej to, iż poznawana historia opowiada, jest przez samego Forresta. Język, jakim się wypowiada, jest bardzo prosty, co nie umniejsza jego osobie, a oddaje to jak postrzega świat i jakim tokiem myślenia kieruje się. 

Po dłuższych przemyśleniach wydaje mi się, że określenie fabuły jako po prostu prostej jest najbardziej trafne i przemawiające spośród innych, przychodzących na myśl. Forrest to mężczyzna o niskim ilorazie inteligencji, który na swojej drodze staje się uczestnikiem, a nawet twórcą niektórych ważnych wydarzeń historycznych, od wojny w Wietnamie, przez sukcesy w sporcie po wiele więcej. W tym wszystkim jest  też niezwykłym świadkiem i uczestnikiem amerykańskiego snu, który nie jest pozbawiony tragedii, ale też nie zabrakło mu humoru.

Tytułowy bohater to postać, która jest bardzo charakterystyczna, a przy tym pełna sprzeczności. Bardzo łatwo dostosowuje się do otoczenia, wykazuje się ogromną lojalnością i oddaniem bliskim osobom.  Jego postrzeganie świata jest niewinna, a jednocześnie pełne mądrości, które wychodzą z prostych refleksji. Pomimo licznych trudności i wyzwań, jakie napotyka na swojej drodze, pozostaje optymistą, nie tracąc nadziei na lepsze jutro. Jego prostota nie jest naiwnością, lecz wynika z naturalnej dobroci i braku kalkulacji. 

Podsumowując, uważam “Forrest Gump” autorstwa Winstona Groom za historię, która, choć nie wzbudziła we mnie żadnych większych odczuć i stanowi książkę, o której bardzo szybko zapomnę poza paroma historiami wywołującymi śmiech za wartą uwagi i poznaniu jej nie tyle z tego, iż stała się popularna, ile dlatego, że na  swój sposób przekazuje i przypomina nam o błahych  rzeczach, o których zapominamy, podążając w wir pracy i rozwoju.

Czytelniczy rok 2024 uważam za bardzo udany, wiele z pozycji skradło moje serce już od pierwszych stron, trafiło się też grono tych, które, choć nie zostały ze mną, przez długi czas wspominałam je bardzo ciepło. Nie mogę zapomnieć też o książkach po prostu dobrych, które nie zapadły mi w pamięć, zawsze z chęcią powrócę do nich, by na nowo poznać historię. Niestety trafiły się też te gorsze powieści, które końcowo należą do mniejszego grona i stanowią niewielki odsetek. Choć bardzo chciałabym, aby ta niewielka ich ilość pozostała niezmienna, dziś ich grono przywita w swoich szeregach kolejną książkę. Historię, która, choć miała potencjał i zapowiadała się bardzo dobrze, pozostawiła mnie z rozczarowaniem i irytacją, a jej wady zdominowały inne uczucia.

Autor: Sylwia Kruk

Data wydania: 25.06.2024

Wydawnictwo: Editio Red

Liczba stron: 280

Moja ocena: 2/10

Autor recenzji: Wiktoria Sroka  

   Jeśli chcesz przeżyć, masz być mi posłuszna

„Uwięziona" ze strony wydawnictwa editio.pl Sprawdźcie też inne bestsellery wydawnictwa…

To my decydujemy, czy chcemy znaleźć się w piekle, czy nie. Decydujemy o tym swoimi wyborami. Tylko od nas zależy, jak to wszystko potoczy się dalej. Gdzie będziemy, czego dokonamy. Z czego będziemy mogli być dumni, a co będziemy chcieli wymazać z pamięci.

Czułam, że przy nim nikt mnie nie skrzywdzi. Trochę szkoda, że znów zapomniałam o tym, że osobą, która krzywdziła mnie najbardziej, był właśnie on. Ale chwilowe poczucie szczęścia rekompensowało nawet największe krzywdy.

Tytuł: Burn the Hell. Runda trzecia

Autor: P.S. Herytiera ‘pizgacz’

Data wydania: 28.09.2022

Wydawnictwo: beYA

Liczba stron: 600

Moja ocena: 8/10

Autor recenzji: Wiktoria Sroka

Niech świat płonie w ogniu, który rozpaliliśmy.

Victoria Joseline Clark próbuje żyć nowym życiem. Życiem, w którym nie ma miejsca na chaos i mrok. Na problemy, krzyki, niepewność i strach. Na ból duszy i ciała. Na to wszystko, co wniósł w nie Nathaniel Shey. Tyle że nie jest łatwo uwolnić się od magii spojrzenia czarnych oczu tego toksycznego chłopaka, nawet jeżeli osiemnastolatka już wie, że ich głębia może mieć zabójczą moc. Nie ma cudownego klawisza, po którego naciśnięciu można wykasować wspomnienia. Te złe, ale też te dobre. Victoria odcina przeszłość i usuwa jej ślady ― choćby za cenę zerwania znajomości, zbyt mocno przywołujących pamięć minionych miesięcy… Niestety, to nie działa. Nathaniel Shey nie chce odejść, mimo że właściwie odszedł już dawno. Przeszłość jest jak kotwica, trzymająca życie Victorii na uwięzi i niepozwalająca jej ruszyć ku przyszłości. A kiedy Nate nagle, po pięciu miesiącach rozłąki, staje na drodze dziewczyny, płomień, który cały czas się tlił, rozpala się na nowo. Piękny i niszczycielski. Możesz zamknąć oczy, ale to nie sprawi, że świat zniknie

Wiem, że mnie nie kochał. Że byłam tylko narzędziem w jego rękach. Ale gdyby stanął teraz obok mnie i powiedział, że mam spalić to miejsce razem z wami wszystkimi, bez zastanowienia wyciągnęłabym zapalniczkę.

Końcówka roku to czas kiedy, chęć skończenia zaczętych spraw staje się silniejsza niż wcześniej, a zbliżający się nowy rok motywuje nas tym jeszcze bardziej. Dlatego mając też na uwadzę dość pracowitą pierwszą połowę nowego roku, za cel na jego koniec wzięłam sobie przeczytanie całej trylogii Hell, dając sobie tym samym możliwość na zanurzenie się w literackim świecie bezopamiętania.

Pierwsze dwie rundy mimo tego, że wzbudziły we mnie pozytywne odczucia, nie zostały przeze mnie uplasowane zarówno jako dobre jak i średnie, określenie, że po prostu były w moim odczuciu jest jak najbardziej trafne, tym bardziej nie spodziewałam się, że kolejna część zmusi mnie do pewnego rodzaju wewnętrznej walki ze sobą, by otwarcie przyznać, że coraz bardziej przepadam w historii.

Pierwszym co rzuca się w oczy już po paru stronach, jest dużo większa dynamika wydarzeń w porównaniu do wcześniejszych tomów, gdy to akcja zarówno była powolniejsza jak i nie działo się aż tak dużo. W tym przypadku jesteśmy zasypywani z każdej strony czymś nowym. I o ile na początku wywołało tu we mnie wiele obaw, gdyż jestem typ typem dziwnego czytelnika, który nie lubi gdy jest za nudno, ale nie przepada, gdy dzieje się też za dużo i ciężko nadążyć nad fabułą, tak tutaj nie stanowiło to dla mnie czegoś negatywnego, a wręcz stało się pozytywnym aspektem książki.

Jeśli chodzi o bohaterów, coraz bardziej pod tym względem podziwiam autorkę, gdyż wykreowanie  postaci zarówno pierwszoplanowych jak i drugoplanowych na tak dobrym poziomie to niełatwe zadanie, tym bardziej przy tak licznym gronie, które co rusz powiększa się o nowe postacie zarówno te bardziej zamieszane w historię, jak i te typowo epizodyczne. Tym razem ważną rolę odgrywają Mia i Chris, którzy po burzliwym zakończeniu pewnego etapu w życiu Victorii, muszą wykazać się jeszcze większą cierpliwością względem niej niż wcześniej. Empatyczna, lojalna i z dużą potrzebą bycia odpowiedzialną za innych to słowa, które perfekcyjnie opisują Mię Roberts. Starającą się być postacią, która zawsze stara się być oparciem dla tych, którzy tego potrzebują, nawet kosztem własnych emocji i potrzeb. Sama jej postać jest bardzo ciekawa i budzi też raczej pozytywne odczucia, jednak w pewnych momentach jej pozytywne cechy są zbyt wyolbrzymione, przez co sprawiała wrażenie infantylnej. Nie ukrywam w tych momentach, moje odczucia względem niej bardzo zmieniły się i nie postrzegam jej już tak dobrze jak wcześnie, podważając tym samym szczerość jej intencji. Z kolei Chris to postać, od której od samego początku bije coś, co sprawia, że nie da się go nie polubić i czytelnik wręcz łaknie więcej akcji z nim. Choć z pozoru spokojny i nie dokończa pewny siebie, okazuje się być najbardziej nieprzewidywalnym bohaterem, a przy tym z poczuciem humoru, potrafiącym rozładować każdą chwilę napięcia.

Pora na wspomnienie o bardzo ważnym dla mnie aspekcie, którego nie mogę pominąć. Mimo zachęcającego opisu, przykuwającej wzrok okładce, czy zachwytów innych, książka ta jest nieodpowiednia dla osób poniżej osiemnastego roku życia, sięgając po nią, pamiętajcie o tym.

Podsumowując uważam “Burn the hell. Rudna trzecia” autorstwa P.S. Herytiera ‘pizgacz’ za historię, która idealnie wpisuje się w moje aktualne potrzeby czytelnicze. Łącząc w sobie różnorodne emocje (tak zdarzyło mi się popłakać, ale nie wiecie tego jak coś) z dynamiczną akcją, która sprawia, że ciężko oderwać się, choć na chwilę, dlatego chcąc sięgnąć po nią, warto zarezerwować sobie na nią więcej czasu, gdyż gwarantuje, odłożenie jej, choć na chwilę, to bardzo trudna walka.

„Burn the Hell. Runda trzecia" ze strony wydawnictwa editio.pl Sprawdźcie też inne bestsellery wydawnictwa…