"Niepamięć" - Margareta Wysocka

 

Amnezja, zniknięcie i mroczne tajemnice – kryminał, który wciąga powoli, ale skutecznie

 

Autor: Margareta Wysocka

Wydawnictwo: StoryLight

Data premiery: 16. 07. 2025

Autor recenzji: Magdalena Kwapich

 Liczba stron: 618

W moim odczuciu: 7/10

„Niepamięć” Margarety Wysockiej to powieść długa, licząca ponad 600 stron, wypełniona intrygą, bogactwem postaci i szczegółów, które nadają historii głębię, ale momentami też ją spowalniają. Od pierwszych stron autorka wprowadza czytelnika w świat, w którym nic nie jest takie, jakim się wydaje, a tajemnice i niedopowiedzenia czają się za każdym rogiem.

Główna bohaterka, Diana Paderska, to trzydziestoparoletnia singielka, aktywistka, kobieta pewna siebie, a jednocześnie bardzo ludzka w swoich słabościach. Pewnego ranka budzi się z pustką w pamięci, dziesięć godzin jej życia zniknęło bez śladu. Jedyne wspomnienie to spotkanie z lokalnym milionerem Henrykiem Wagnerem, który wkrótce znika. Diana natychmiast staje się podejrzaną, a pytania mnożą się same: czy coś zrobiła? Czy ktoś ją wykorzystał? Komu można ufać? Motyw amnezji daje autorce ogromne pole do budowania napięcia, a Diana jest bohaterką interesującą, pełną wad i emocji, z którą łatwo się utożsamić.

Akcja powieści prowadzi nas przez różne zakątki Poznania, od starych, dusznych podwórek, przez zaniedbane budynki i stacje benzynowe, po luksusowe posiadłości i gabinety wpływowych osób. Miasto staje się niemal labiryntem, w którym każdy zakamarek kryje sekret. To jeden z największych atutów powieści, świat jest spójny, plastyczny i bardzo realistyczny.

Równie ciekawy jest wątek Jakuba Langego, dziennikarza, który od początku staje się sprzymierzeńcem Diany. Ich relacja wnosi lekkość i momenty humoru do kryminalnej historii. Dialogi między nimi są błyskotliwe, pełne ironii i wzajemnych docinków, co sprawia, że bohaterowie stają się jeszcze bardziej ludzcy i wiarygodni.

W tle przewijają się też wątki społeczno-polityczne i obyczajowe. Autorka przygląda się mediom, lokalnym układom władzy i mechanizmom manipulacji faktami. Silnie wybrzmiewa też feministyczny ton powieści, Diana nie jest tylko bierną ofiarą wydarzeń, lecz osobą świadomą swoich decyzji, walczącą o prawdę i swoje miejsce w świecie. Dzięki temu „Niepamięć” staje się czymś więcej niż kryminałem, to również refleksja nad zaufaniem, moralnością i konsekwencjami własnych wyborów.

Niestety największą wadą pozostaje objętość i szczegółowość książki. Momentami fabuła się wlecze, a niektóre fragmenty nie wnoszą wiele do historii. Nadmiar opisów, dygresji i rozbudowanych scen sprawiał, że tempo akcji spadało, a napięcie chwilami rozmywało się w gąszczu słów. Thriller tego typu powinien trzymać czytelnika w garści, a tutaj bywało tak, że trzeba było naprawdę wczytać się w kolejne strony, żeby nie zgubić wątku. Krótsza, bardziej skondensowana wersja powieści zrobiłaby na mnie zdecydowanie większe wrażenie.

Mimo to „Niepamięć” ma mnóstwo zalet. Świetnie skonstruowana bohaterka, bogaty świat, ciekawa zagadka kryminalna i inteligentne dialogi z Jakubem Langego to elementy, które rekompensują momenty rozwlekłości. Dodatkowo, obecność wątków społecznych, feministycznych i psychologicznych nadaje książce głębię, dzięki której nie jest tylko prostym kryminałem, ale powieścią wielowymiarową.

Podsumowując, „Niepamięć” Margarety Wysockiej to debiut ambitny i wielowątkowy. To książka, która wciąga dzięki zagadce, bohaterom i realistycznemu tłu wydarzeń, ale momentami zmęczy nadmiarem opisów. Mimo to czytając ją, odczuwałam prawdziwą ciekawość i napięcie, chciałam wiedzieć, co naprawdę wydarzyło się w tych dziesięciu godzinach, kto jest winny, a kto ofiarą. To powieść, która nie daje łatwych odpowiedzi i zostawia w czytelniku mieszankę emocji: ciekawość, zaskoczenie, czasem frustrację, ale też satysfakcję z poznawania kolejnych warstw historii.

Dla tych, którzy lubią rozbudowane, psychologiczne kryminały, „Niepamięć” będzie satysfakcjonującą lekturą, zwłaszcza jeśli mają ochotę zanurzyć się w świat pełen tajemnic, niedopowiedzeń i wielowymiarowych bohaterów, w którym każda strona może coś odkryć, ale też zmusić do refleksji. To powieść, która pozostaje w pamięci, nawet jeśli wymaga od czytelnika cierpliwości.