Ile jesteś w stanie poświęcić dla miłości? "pochodziliśmy z odmiennych światów, a nasza miłość była rzeczą zakazaną, z góry skazaną na porażkę".                                        

 Nr recenzji: 673

Tytuł: "W blasku zorzy"

Autor: Anna Szafrańska

Data polskiego wydania: 7 sierpnia 2022

Wydawnictwo: Novae Res

Liczba stron: 470

Autor recenzji: Maria Chorążewska

W moim odczuciu: 6/10.

Gwen pisze bestsellerowe romanse, ale wcale nie wierzy w miłość. I chociaż przylgnęła do niej łatka skandalistki i wyrachowanej celebrytki, ona pragnie tylko jednego – spokoju. Przytłoczona nadmiarem obowiązków, postanawia w końcu spełnić swoje dziecięce marzenie i zobaczyć na własne oczy zorzę polarną. Niestety, jej pobyt w Norwegii zaczyna się w najgorszy z możliwych sposobów: dziewczyna zostaje napadnięta i okradziona. Nawet fakt, że z opresji ratuje ją tajemniczy przystojniak, nie poprawia sytuacji. Mężczyzna okazuje się bowiem gburem, jakich mało, i chce skutecznie pozbyć się nieznajomej. A jednak to przypadkowe spotkanie zwiąże ich ze sobą na dłużej, niż mogliby podejrzewać. Czy los szykuje dla nich szczęśliwe zakończenie? "Wiesz, czym tak naprawdę jest miłość? Jest wtedy, gdy patrzysz na tę osobę i widzisz ją w zupełnie innym świetle, a nie taką, jak ją widzi czy opisują inni".

Książka sama w sobie nie jest ani dobra ani zła. Trochę w niej wilgotnej Irlandii, trochę kolorowej i bezkompromisowej Ameryki, a trochę Norwegii. A wszystko to doprawione solidną porcją romantycznych uniesień i fatalnym zbiegiem okoliczności, którego skutkiem było poznanie przez główną bohaterkę opryskliwego i absolutnie bezczelnego mężczyzny. "nikogo nie można zmusić do miłości. Nikt nie zakochuje się na pstryknięcie palcem". 

Akcja płynie swoim tempem, które według mnie jest momentami naprawdę wolne. Tak samo jest z relacją pomiędzy głównymi bohaterami – rozwija się naturalnie, a to akurat naprawdę cenię. Mimo przedstawienia Chrisa w taki sposób, to szybko go polubiłam. Idealnie wpasowana dawka dobrego humoru przez pozostałych bohaterów sprawiła, że momentami buzia sama się cieszyła, natomiast popełniane błędy, zawahania czy naprawienie trudnych relacji rodzinnych powodowały łzy cisnące się do oczu. „To niemal zwaliło mnie z nóg – jej dumna postawa, jej śmiałość, czy raczej zuchwałość, z jaką przeszywała mnie wzrokiem. Nie mogłem poddać się tym uczuciom, tej fascynacji, która powodowała, że moje serce naprzemiennie to zamierało, to drgało – oczarowane jej nieposkromionym temperamentem”. 

Nie spodziewajcie się oczywistego happy endu! Podsumowując jest to w miarę przyjemna lektura mimo tego że to jej przeczytania nie mogłam zebrać się bardzo długo. Osobiście czekam na historię Alexa, ponieważ jest to postać godna uwagi. Od pierwszego momentu skradł moje serce. Jestem oczarowana inteligencją i stylem pisania Anny Szafrańskiej, jest niemal doskonały. Piękne cytaty, które aż chce się oprawić w ramkę i powiesić na ścianie to tylko początek góry lodowej. Polecam szczególnie na zimne wieczory by lepiej wczuć się w klimat książki. Wydawnictwu Novae Res dziękuję a autorce życzę jeszcze większych sukcesów. 

Tytuł: Rytuał

Autor: Kamila Cudnik

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Ilość stron: 336

Ocena: 7/10

Toruń za rządów pruskich w XX w. Podziały klasowe, nierówne traktowanie obywateli i charakterystyczny dla tego okresu zlepek dwóch kultur – polskiej i pruskiej To właśnie tutaj, o świcie w okolicy portu zostają znalezione zwłoki młodej kobiety. Po identyfikacji okazuje się, że to zaginiona pokojówka Waltera von Offenberga – Zuzanna. Podejrzenie pada na pracodawcę dziewczyny, który jako ostatni widział ją żywą.  W tym samym czasie znika Luiza Zagórska, córka poprzednich właścicieli majątku Waltera. Kolejna kobieta z otoczenia Von Offenberga ginie w niewyjaśnionych okolicznościach. Przypadek? Rozpoczyna się śledztwo. Wachmistrz Kabel wciąż bezskutecznie szuka mordercy sprzed lat, sprawa brutalnego zabójstwa w noc świętojańską jest jak mały, irytujący kamień w policyjnym bucie. Do tego dochodzą kolejne zaginięcia i morderstwo. Czy zbrodnie łączą się ze sobą? Czy morderca pozostaje na wolności i bez skrupułów morduje kolejne młode kobiety?

Jedną z głównych postaci jest Luiza Zagórska, córka hrabiego, szlachcianka, która pomimo młodego wieku bardzo racjonalnie podchodzi do życia. Szybko okazuje się, że w jej zniknięcie zamieszany jest jej narzeczony Edward Jaxa-Garlicki. To właśnie on uprowadził Luizę i przetrzymywał ją w zamknięciu. Zdezorientowana dziewczyna bezskutecznie próbuje zrozumieć co tak naprawdę się wydarzyło oraz stara się wpłynąć na Edwarda, aby ten pozwolił jej odejść. Będąc więźniem, Luiza dokonuje szokującego odkrycia, co motywuje ją do ucieczki. Narzeczony Luizy nie jest jedynym mężczyzną w życiu dziewczyny, okazuje się, że oficer Walter jest w niej szaleńczo zakochany i . Trójkąt miłosny z każdą czytaną stroną nabiera rumieńców. Momentami rozterki miłosne głównych bohaterów trochę przysłaniają samo śledztwo. Luiza momentami podejmuje działania kompletnie dla mnie nie zrozumiałe, a miejscami wręcz irytujące. Nie jest to jednak zarzut do stworzonej przez autorkę postaci, a jedynie ocena charakteru dziewczyny. Drugą postacią, która zapadła mi w pamięci, jest wachmistrz Kabel, inteligentny i opanowany śledczy, skutecznie z ogromną determinacją dąży do rozwikłania zagadki. Jego zaangażowanie jest godne podziwu, zważywszy na bardzo ograniczone wówczas metody śledztwa.

Świetna okładka, intensywna czerwień połączona z kontrastującą czernią przyciąga wzrok i zachęca do czytania. Przyjemna dla oka czcionka i miły e dotyku papier również są na plus. Autorka ma ogromną łatwość w przekazywaniu treści, opisy są ciekawe i bardzo realistyczne, oddają w pełni ciężki klimat ówczesnego Torunia. Jako osoba, która nie czytała części pierwszej, musze przyznać, że momentami trudno jest się odnaleźć w plątaninie postaci i kolejnych intryg. Ilość wątków i informacji trochę przytłacza. Same postacie zasługują na uznanie, są realistyczne i idealnie wpisują się w pełnione przez siebie role. Dialogi są naturalne i nie przerysowane, co także jest na plus.

W moim odczuciu to bardzo dobry kryminał retro, nie zaplątałam się w fabule, pomimo sieci pełnej wątków, co wymagało nie lada skupienia. Osobom sięgającym po „Rytuał” radzę zapoznać się z pierwszą częścią, na pewno ułatwi to czytanie.  

    W obecnych czasach bronimy wielu wartości - dla każdego coś jest ważne i każdy chce, by inni to szanowali. Niekiedy te sprawy wymykają się spod kontroli tak bardzo, że człowiek boi się odezwać byle by nikogo nie urazić. Niektórzy pewne rzeczy tolerują, a inni tego nie robią i pojawiają się trzy słowa nie do pogodzenia: szacunek, tolerancja, nienawiść. Granica między nimi jest cienka.

Nr. recenzji: 679

Tytuł: „Wysepka"

Autor: Andrea Levy

Liczba stron: 512

Data II polskiego wydania: 10 sierpnia 2022

Wydawnictwo: Albatros

W moim odczuciu: 8/10

Autorka recenzji: Małgorzata Górna

Myślę, że w dzieciństwie każdy z nas siedział przy ognisku i z wypiekami na twarzy słuchał opowieści o duchach. Noc była coraz bardziej czarna, a opowieści coraz bardziej przerażające. Ogień rzucał cień na pobliskie drzewa, które w naszej wyobraźni przybierały przerażające kształty. Kiedy trzymałam książkę w rękach, dokładnie taki obraz miałam przed oczami.

Tytuł: Duchy Nocy Kupały

Wydawnictwo" Zysk i S-ka

Ilość stron: 576

Ocena 6/10

Wydawnictwo Zysk i S-ka oddało w nasze ręce antologię opowiadań polskich i angielskich autorów o wymownym tytule „Duchy nocy kupały”. Znajdziemy tu bajki, legendy i baśnie o demonach, wilkołakach i innych istotach magicznych. Książka podzielona jest na dwie części, w pierwszej znalazły się opowiadania polskich autorów, gdzie mocno odczuwalna jest fascynacja światem duchowym i słowiańskim klimatem. Epoka romantyzmu, a to właśnie z tego okresu pochodzą opowiadania, to przenikanie się dwóch światów, światów żywych i umarłych. To ucieleśnienie złych mocy i nadanie im fizycznych ciał i cech. Osobiście odebrałam te historie jak bajki dla dorosłych z konkretnym morałem. Drugą część stanowią opowiadania obcojęzycznych pisarzy, tu także spotkamy siły nadprzyrodzone, demony i nawiedzone dwory. Chociaż historie są ciekawe i znajdziemy w nich dreszczyk emocji to na próżno szukać tu powiązania ze wspomnianą w tytule Nocą Kupały.

Każde opowiadanie jest odrębną historią i w żaden sposób nie są ze sobą powiązane. Łączą je natomiast uniwersalne motywy takie jak zemsta, zazdrość czy niespełniona miłość. Z każdej z nich możemy także wyciągnąć morały, które są ponadczasowe i spokojnie możemy osadzić je w teraźniejszości. Wspólnym mianownikiem powieści jest także piękny język, jakim są napisane.

Książka to piękny egzemplarz, twarda okładka w kolorze butelkowej zieleni, przedstawiająca ludzi tańczących wokół ogniska pobudza wyobraźnię. Patrząc na samą okładkę mamy ochotę zagłębić się w lekturze. Przyjemna dla oko czcionka także jest w tym przypadku na plus. Każdy rozdział jest odrębną historią napisaną przez konkretnego autora.

W moim odczuciu książka nie do końca zawiera to, co sugerowałby nam tytuł. Spodziewałam się przelania na papier legend i wierzeń starosłowiańskich. Noc kupały to święto związane z letnim przesileniem Słońca, obchodzone w najkrótszą noc w roku, w czerwcu. Kupalnocka poświęcona jest przede wszystkim żywiołom wody i ognia, mającym oczyszczającą moc. To również święto miłości, płodności, słońca i księżyca. Czy to wszystko znalazłam w książce? Niestety nie. Sądziłam iż poznam genezę obchodów kupalnocki, konkretne zwyczaje i obrządki, trochę historycznych faktów przeplatanych legendami i domysłami. Wydawnictwo natomiast oddało w ręce czytelnika zbiór opowiadań, które chociaż zajmujące, to w większości nijak mają się do wspomnianego święta jakim jest Noc Kupały. Sam wybór opowiadań, które weszły w skład książki, był dosyć przypadkowy i mam wrażenie, że nie do końca przemyślany. Zestawienie twórczości polskich i zagranicznych autorów, których opowiadania mają oscylować wokół danego tematu, także do mnie nie przemawia.

Niemniej jednak książkę przeczytać warto, dla poszczególnych opowiadań, dla pięknego języka, jakim są napisane, a także dla aury tajemniczości i magii.

 Czy istnieje miłość od pierwszego wejrzenia? On, nieco zagubiony i zraniony i ona - dziewczyna idealna. Wszystko wskazuje na to, że stworzą związek idealny. Niestety po ślubie wszystko się zmienia a urocza i niewinna Bella pokazuje pazurki niczym drapieżny kot. Jak potoczą się losy tej dwójki i czy Bella rzeczywiście okaże się tym, za kogo się podawała? Trzymajcie się mocno bo ta relacja będzie jak prawdziwy rollercoster...

 Nr. recenzji: 677
 Tytuł: „Idealna"

Autor: H.C. Warner 

Tłumacz: Robert Waliś 

Liczba stron: 384

Data polskiego wydania: 13 lipca 2022

Wydawnictwo: Albatros

W moim odczuciu: 9/10